Świat Eternity

Eora – tak mieszkańcy krain Pillars of Eternity nazywają swój świat. Na jego powierzchni znajduje się kilka kontynentów, w tym Wschodnie Rubieże, gdzie rozgrywają się wydarzenia pierwszej części gry. Znana historia Eory liczy sobie ponad 12 000 lat, podczas których na jej kartach zapisały się dokonania wielu różnych ras i narodowości.

Księżyce i pływy

Na niebie Eory spotkać można dwa księżyce, choć większość mieszkańców wie o istnieniu tylko jednego. Główny satelita, Senn Beläfa (lub Ondran Beläfa, „ukochany Ondry”, zwany też po prostu prostu „Beläfa”) jest nieco mniejszy od księżyca Ziemi, za to znajduje się w mniejszej odległości od planety i szybciej ją okrąża. Drugi księżyc, którego obecności jest świadoma tylko część ludności, nazywa się Cawldha Dev (po glanfatyjsku „czarny goniec”). Charakteryzuje go szybki, nieregularny tor krążenia. Jeżeli chodzi o pływy morskie, są one w niektórych przybrzeżnych rejonach znacznie silniejsze niż w przypadku Ziemi.

Wschodnie Rubieże

Region Eory, który zwiedzimy, grając w Pillars of Eternity zajmuje obszar nieco mniejszy od Hiszpanii. Jego dwa główne obszary to Jelenioborze oraz Eir Glanfath. Zamieszkujące go społeczności są pod względem zaawansowania technologicznego zbliżone do kultur XVI-wiecznej Europy. W ich funkcjonowaniu bardzo ważne miejsce zajmują dusze: od ich jakości uzależnione są umiejętności magiczne i moc jednostek. Większość mieszkańców żyje w niewielkich osadach i trudni się głównie rolnictwem na potrzeby własne (oraz powiązanymi zajęciami, np. produkcją wełny).

Zjawiska naturalne

Wśród zjawisk naturalnych, które ze względu na domieszkę magii lub zależność od konkretnych ciał niebieskich są unikalne dla Eory, wymienić należy:

  • Biamhak – duchowy wiatr budzący się pośród przeklętych ruin, zdolny porywać dusze z ciał właścicieli. Pojawia się nagle i bez ostrzeżenia, nie pozostawiając ofiarom większych szans na ucieczkę.
  • Przypływy Kochanków – w rzadkich okolicznościach księżyce Beläfa i Cawldha Dev przyczyniają się do powstawania zjawiska zwanego przez Glanfatan Przypływami Kochanków, czyli przypływów powodujących katastrofalne zniszczenia. Klęski te zdarzają się raz na kilkaset lat; Glanfatanie są w stanie przewidzieć ich nadejście.

Terminologia

Tworzenie settingu i atmosfery to dla nas bardzo istotne kwestie. Staramy się konstruować światy, które – mimo iż fantastyczne – będą wiarygodne. Aby tego dokonać, próbujemy zaprojektować ludzi, kultury i konflikty, które są jednocześnie silnie zdefiniowane i mocno ze sobą powiązane. Obserwując dyskusje społeczności naszego projektu, zauważyliśmy, że dwa powracające pytania o szczegóły dotyczą natury dusz i technologii.

– Josh Sawyer

Aedyrianie – ludzie rozległego Imperium Aedyru i jego kolonii, Jelenioborza i Readceras. Słowo „Aedyrianie” dosłownie tłumaczy się jako „Wiele Jeleni”, ale znaczy „Ludzie Jeleni” (People of the Deer) i dotyczy mającego 2500 lat starego plemienia, które stworzyło królestwo 600 lat temu. Połączyło się z elfickim królestwem Kulklin w 2399 AI (Anni Iroccio). Pośród Aedyrian nie ma szczególnego zróżnicowania między ludźmi a elfami. Przez ich bliski kontakt i integrację niezależnie od różnic psychologicznych (jak na przykład dłuższe życie elfów), ich kultura i system prawny rozwinął mnóstwo unikalnych koncepcji jak haemneg czy ceremionalne małżeństwa. Etnicznie Aedyrianie (w większości ludzie i elfy) mają jasną skórę i wiele odcieni kolorystyczny oczu i włosów, gdzie niebieski i zielony jest najbardziej powszechny. Pośród innych kultur ubrania Aedyrian słyną ze względnie prostej formy; często akcentowane są takimi wzorami jak duże kolorowe pasy lub kratka.

Anni Iroccio – Rok Iroccio. To powszechnie wykorzystywany kalendarz w Jelenioborzu i jego okolicach. Ma zaledwie 150 lat i pochodzi od Vailian, ale został zaadaptowany przez obywateli Jelenioborza i wielu otaczających obszarów, głównie z uwagi na to, że kalendarz Aedyrczyków jest beznadziejnie nieprecyzyjny. Chociaż kalendarz Iroccio został zastąpiony wcześniej kalendarzem Vailian, twórca, Iroccio rozpoczął go od tego samego momentu co jego poprzednicy. Obecnie mamy 2823 AI.

biamhak – najgroźniejsze zjawisko Eir Glanfath, biamhaki to „dusze wiatru”, które powstają z przeklętych ruin, wydzierając dusze z ciał ich właścicieli. Pojawiają się nagle i bez ostrzeżenia, zostawiając ofiarom niewiele nadziei na ucieczkę. Ludzie o silnych duszach nie są podatni na biamhaki, ale bardziej wrażliwe jednostki natychmiastowo przechodzą w stan śpiączki. Odkrycie licznych biamhaków w Eír Glanfath podczas ich wczesnej eksploracji doprowadziło do śmierci tysięcy Aedyrian.

Jelenioborze – las położony na północny zachód od rzeki Bael.

Jelenioborze, Wolny Palatynat – niezależna nacja, która była pierwotnie kolonią, a później stała się wielkim, zdalnym księstwem Imperium Aedyru. Dowodzeni przez księcia Admetha Hardeta sukcesywnie walczyli o swoją niepodległość w niezwykle ciężkiej kampanii kolonizowania niebezpiecznych ruin Eír Glanfath.  Wbrew faktowi,  że nie są już – mówiąc poprawnie – palatynatem (ani księstwem), mieszkańcy Jelenioborza z czystej dumy wciąż nazywają swój dom „Wolnym Palatynatem”. Większość mieszkańców Jelenioborza to aedyrscy ludzie, elfy i krasnoludy, ale wielu z nich to kulturowo zintegrowani orlani czy dzieci elfów glanfatyjskich. Niezależnie od tego, że w przeszłości stoczyli wojnę z Imperium Aedyrskim, są dzisiaj partnerami handlowymi, choć zachowały się stare urazy. Ich ciągłym punktem spornym jest eksploracja i kolonizacja Eír Glanfath, którą Aedyr wciąż forsuje, oficjalnymi i nieoficjalnymi drogami.

Eír Glanfath – nazwa, która została nadana nieokreślenie staremu królestwu elfów, które pokrywało całe tereny leśne na południowy wschód od Rzeki Bael. Chociaż technologia nie była tam tak zaawansowana jak we współczesnych cywilizacjach, udało się przeprowadzić szereg architektonicznych i astronomicznych osiągnięć, które badacze i uczeni wciąż starają się zrozumieć. Jakikolwiek był zasięg królestwa Eír Glanfath, ruiny tego miejsca były opuszczone przez wieki czy nawet milenia przed przybyciem Vailian i Aedyrian. Tak zwane leśne elfy glanfatyjskie nie miały żadnej kulturalnej więzi z królestwem i wolały żyć w koczowniczych społecznościach, aniżeli starych strukturach budowlanych. Nikt nie rozumie ruin Eír Glanfath, a przeszła błędna interpretacja ich znaczenia stała się zarzewiem dwóch konfliktów o małej skali: Wojny Pękniętego Kamienia (Broken Stone War) i Wojny Czarnych Drzew (The War of Black Trees), gdzie ta druga zakończyła się pożarem, który skonsumował szeroki obszar Jelenioborza.

Eothas – aedyrska nazwa dla boga światła i odkupienia. Chociaż kult Eothasa jest wciąż popularny w Imperium Aedyru i Readceras, wiara została zakazana w większości miast Dyrwood przez wydarzenia związane z Wojną Świętych, która miała swój moment kulminacyjny w Cytadeli Godhammera. Mimo że Eothas niegdyś regularnie porozumiewał się ze swoimi wiernymi, nie zrobił tego od czasu śmierci Świętego Waidwena w Bitwie Boskiego Młota 200 lat temu.

Magrana – aedyrskie imię bogini wojny i ognia. Jej kapłani często korzystają z broni palnej, a niektórzy pomogli skonstruować „Boski Młot”, bombę wykorzystaną do zniszczenia Świętego Waidwen. Po Wojnie Świętych, stała się najpopularniejszą wiarą w Jelenioborzu. W Aedyrze jej symbolem jest płomień, ale w Jelenioborzu to płonąca bomba. Wyznawcy Magrany są prześladowani w Readceras.

Mowa Hyl – stary dialekt Aedyrian, którym posługują się wyłącznie wiejskie społeczności i starsze elfy w najważniejszych strategicznie rejonach Aedyru. Gramatycznie jest niemal identyczny z aedyrskim, ale zawiera liczne archaizmy, które zniknęły z współczesnego języka lub w czasie nabrały innych znaczeń. Mówcy współczesnego aedyrskiego mogą zrozumieć Mowę Hyl, ale czasami może być ona myląca. Mowę Hyl można usłyszeć powszechnie w pieśniach ludowych i wierszach, które przetrwały przez wieki. Niektórzy ludzie łączą spontaniczne porozumiewanie się Mową Hyl z przebudzonymi duszami. W rezultacie przesądni ludzie często wpadają w szał, kiedy słyszą ten dialekt, obawiając się, że ich dusze przez to zaczną wspominać przeszłe żywoty.

orlanie – rasa istot osiedlająca głównie północne, umiarkowane klimaty, ale również dalekie południe Jelenioborza. Fizycznie są znane z niskiego wzrostu, dwóch odcieni skóry i niezwykle wielkich, włochatych uszu. Z uwagi na swój wzrost orlanie stają się ofiarami i są marginalizowani przez większość kultur, z którymi mają kontakt. Z tego powodu ciężko znaleźć większe społeczności orlanów, a większość z nich od wieków systematycznie wycofywała się do silnie zalesionych środowisk. Wiele społeczności orlan zaadoptowało również brutalne taktyki partyzanckie, włączając w to stosowanie pułapek i trucizn w otaczającym środowisku, w wyniku czego nawet orlani wychowywani w miejskich kulturach często dzielą paskudną reputację swoich braci.

Readceras, Pokutniczna Regencja Readceras [ang. The Penitential Regency] – kościelna/duchowa nacja, która była pierwotnie aedyrską kolonią, a później teokratyczną dyktaturą (Boskim Królestwem Readceras). Dwa wieki temu popularny religijny ruch omamił i zbuntował wieśniaków, czego powodem był upadek narodowego targu vorlas (kwiatu wykorzystywanego do produkcji fioletowego barwnika), pogłębiającego się ubóstwa i ogólnych niepokojów społecznych. Przywódcą ruchu był farmer o imieniu Waidwen, który twierdził, że bóg światła Aedyru, Eothas, przemówił do niego we śnie i kazał mu ukarać burmistrza kolonii za doprowadzenie ludzi do ruiny. Sukces Waidwena doprowadził do jego rzekomej transformacji w żyjące „naczynie” Eothasa, a w efekcie stał się pierwszym i jedynym „boskim królem” kraju. Jego rządy były następstwem czystek w szeregach heretyków i wyznawców innych wiar w całej nacji. Wydarzenia związane z tymi czystkami doprowadziły do Wojny Świętych w Jelenioborzu, która nieformalnie zakończyła się w 2618 AI, kiedy Waidwen został zniszczony przez masywną bombę na północ od Cytadeli Halgota (popularnie nazywaną Cytadelą Boskiego Młota).

svef – aedyrska nazwa silnego narkotyku produkowanego z jagód niewielkich krzaków, które rosną w suchych, oddalonych górach Tal Kness. Svef prowadzi do halucynacji i według niektórych pozwala ludziom zobaczyć własne dusze. Narkotyk był wykorzystywany w Aedyrze od dawna, ale częściej stosowany jest w Jelenioborzu z uwagi na częsty handel z vailiańskimi kupcami.

Republiki Vailiańskie/Vailianie – większość pochodzi z Republik Vailiańskich, federacji niezależnych miast, utworzonych z pierwotnych kolonii Wielkiego Imperium Vailii. To potężna siła kupiecka południowej półkuli, handlująca z większą ilością partnerów niż wszystkie inne nacje czy imperia. Pięć miast jest uważana za „wielkie” republiki, mające większą moc podczas głosowań w radzie wyborczej: Spirento, Ancenze, Selona, Ozia i Revua. Federacja jest szerzej znana za swój dostęp do większości głównych zasobów świata, włączając w to niewolników i za swój zwyczaj imponowania (porywania) cudzoziemców do służby na okrętach. Etnicznie Vailianie (ludzie i nieliczne krasnoludy) mają czarnobrązową skórę i ciemnobrązowe włosy. Najczęściej mają brązowe albo czarne oczy, chociaż czasami również zielone, piwne czy szare. Vailianie są dumni ze swoich świetnie uszytych i misternie udekorowanych ubrań, często wykonanych przy pomocy rzadkich materiałów i farb, do których mają łatwy dostęp.