Gry niezależne
: pn sie 10, 2015 6:45 pm
Bo Mario jest zbyt mainstreamowy.
Temat nieco podobny do Gry a sztuka, ale tu wolałabym się skupić na konkretnych produkcjach. Czy znacie jakieś ciekawe gry niezależne, które moglibyście polecić (ewentualnie odradzić)? Co według Was wyróżnia je spośród innych tytułów?
Jedną z pierwszych tego typu gier, z jaką się zetknęłam, była The Path studia Tale of Tales – oryginalnie opowiedziana historia (choć z minimalnym wpływem gracza) w hipnotyzującej oprawie i mrocznej konwencji. Jako produkcja operująca niejednoznaczną symboliką, The Path doczekała się różnych interpretacji i analiz.
Jeszcze większe wrażenie zrobiła na mnie Tension/The Void (właściwie oryginalny tytuł to Turgor), która (jak mi się wydaje) nie zdobyła aż takiej popularności ze względu na bardzo nieprzystępny gameplay. W Tension rozgrywka polega na operowaniu barwami (kroplami barw), które pełnią jednocześnie funkcję surowców, waluty, broni i statystyk.
Trailer
Przykładowa walka
Gra nie oferuje też zbyt wielu wyjaśnień – postacie, które spotykamy, wypowiadają się bardzo niejednoznacznie (scenariusz można w ogóle uznać za tomik poezji). Z punktu widzenia estetyki tworzy to niezwykłą atmosferę – zwłaszcza, kiedy dodamy do tego oprawę wizualną jak z Beksińskiego – ale rozgrywka jest faktycznie wymagająca.
To samo studio (Ice-Pick Lodge) zadebiutowało produkcją Pathologic (oryginalny tytuł: Mor. Utopia), równie surrealistycznym doświadczeniem, zaczynającym się w małym miasteczku opanowanym przez zarazę. Już pierwsze rozmowy uświadamiają nam, że rozumienie fabuły wymyka się racjonalnemu poznaniu i sensu trzeba będzie szukać gdzieś między wierszami. O Pathologic ciężko mi więcej powiedzieć, bo dopiero zapoznaję się z tytułem, ale ogólną atmosferę można wychwycić z trailera.
Obecnie twórcy pracują nad remakiem gry.
Na koniec The Cat Lady, zrealizowana w konwencji horroru psychologicznego, poruszająca ciężką i osobistą problematykę, świetnie wyreżyserowana, fabularnie zawieszona gdzieś między życiem a śmiercią, między snem a jawą:
Trailer
Intro + fragment gameplayu
//edit
Heh, ostatnio szukałam jakichś recenzji najnowszego tytułu Tale of Tales - Sunset. Jak się okazuje, gra sprzedała się nie do końca tak, jak oczekiwali, i doczekała się wielu negatywnych opinii, więc ostatecznie zakończyli działalność (obwiniając za to graczy :v). W sumie gra (patrząc po trailerach i gameplayach) faktycznie nie wyróżnia się spośród innych tego studia, nadal opiera się na prostych interakcjach z przedmiotami i monologach (na minus), choć wydaje się mieć równie refleksyjny klimat (na plus). Może ktoś z Was wie coś więcej? Jak dla mnie szkoda tylko, że Tale of Tales zeszli do poziomu strzelania focha na odbiorców, bo całkiem ciekawie zaczynali (vide The Path).
Z innych wieści - ruszyła przedsprzedaż nowej gry twórców The Neverhood! :D Jedną z głównych postaci dubbinguje Rob Paulsen, który podkładał głos Mortemu w oryginalnej wersji Tormenta.
Temat nieco podobny do Gry a sztuka, ale tu wolałabym się skupić na konkretnych produkcjach. Czy znacie jakieś ciekawe gry niezależne, które moglibyście polecić (ewentualnie odradzić)? Co według Was wyróżnia je spośród innych tytułów?
Jedną z pierwszych tego typu gier, z jaką się zetknęłam, była The Path studia Tale of Tales – oryginalnie opowiedziana historia (choć z minimalnym wpływem gracza) w hipnotyzującej oprawie i mrocznej konwencji. Jako produkcja operująca niejednoznaczną symboliką, The Path doczekała się różnych interpretacji i analiz.
Jeszcze większe wrażenie zrobiła na mnie Tension/The Void (właściwie oryginalny tytuł to Turgor), która (jak mi się wydaje) nie zdobyła aż takiej popularności ze względu na bardzo nieprzystępny gameplay. W Tension rozgrywka polega na operowaniu barwami (kroplami barw), które pełnią jednocześnie funkcję surowców, waluty, broni i statystyk.
Trailer
Przykładowa walka
Gra nie oferuje też zbyt wielu wyjaśnień – postacie, które spotykamy, wypowiadają się bardzo niejednoznacznie (scenariusz można w ogóle uznać za tomik poezji). Z punktu widzenia estetyki tworzy to niezwykłą atmosferę – zwłaszcza, kiedy dodamy do tego oprawę wizualną jak z Beksińskiego – ale rozgrywka jest faktycznie wymagająca.
To samo studio (Ice-Pick Lodge) zadebiutowało produkcją Pathologic (oryginalny tytuł: Mor. Utopia), równie surrealistycznym doświadczeniem, zaczynającym się w małym miasteczku opanowanym przez zarazę. Już pierwsze rozmowy uświadamiają nam, że rozumienie fabuły wymyka się racjonalnemu poznaniu i sensu trzeba będzie szukać gdzieś między wierszami. O Pathologic ciężko mi więcej powiedzieć, bo dopiero zapoznaję się z tytułem, ale ogólną atmosferę można wychwycić z trailera.
Obecnie twórcy pracują nad remakiem gry.
Na koniec The Cat Lady, zrealizowana w konwencji horroru psychologicznego, poruszająca ciężką i osobistą problematykę, świetnie wyreżyserowana, fabularnie zawieszona gdzieś między życiem a śmiercią, między snem a jawą:
Trailer
Intro + fragment gameplayu
//edit
Heh, ostatnio szukałam jakichś recenzji najnowszego tytułu Tale of Tales - Sunset. Jak się okazuje, gra sprzedała się nie do końca tak, jak oczekiwali, i doczekała się wielu negatywnych opinii, więc ostatecznie zakończyli działalność (obwiniając za to graczy :v). W sumie gra (patrząc po trailerach i gameplayach) faktycznie nie wyróżnia się spośród innych tego studia, nadal opiera się na prostych interakcjach z przedmiotami i monologach (na minus), choć wydaje się mieć równie refleksyjny klimat (na plus). Może ktoś z Was wie coś więcej? Jak dla mnie szkoda tylko, że Tale of Tales zeszli do poziomu strzelania focha na odbiorców, bo całkiem ciekawie zaczynali (vide The Path).
Z innych wieści - ruszyła przedsprzedaż nowej gry twórców The Neverhood! :D Jedną z głównych postaci dubbinguje Rob Paulsen, który podkładał głos Mortemu w oryginalnej wersji Tormenta.